V7 μια multi scale κατασκευή που έγινε πριν από αρκετό καιρό…
Μια διακεκριμένη -πλέον- μέταλ μπάντα από τη Θεσσαλονίκη οι Kin beneath chorus, ξεκινά να αναπτύσσεται και εγώ βρίσκομαι να παρακολουθώ στενά αυτήν την εξέλιξη. Γνωρίζω τα μέλη της και παρακολουθώ αρκετά από τα live της ομάδας. Εμμέσως πλην δυναμικά υποστηρίζω την ομάδα αυτή με πολλούς τρόπους. Με τον έναν από τους κιθαριστές της, τον Ανέστη Σιδηρόπουλο ξεκινάμε μαζί να στήσουμε αυτό το όργανο. Ο άλλος κιθαριστής των KBC Γιώργος Παπαδόπουλος φτιάχνει το Logo που χρησιμοποιώ και απ’ αυτό το βήμα τον ευχαριστώ για την προσφορά του. Το V σχήμα του οργάνου είναι δεδομένο για τον Ανέστη και αποφασίζει επί πλέον η κιθάρα να είναι 7χορδη και multi scale με κλίμακες 25 – 27 inch. Κάθετο τάστο είναι το 8 (αυτό ήταν δική μου επιλογή γιατί σαν κιθαρίστας θεώρησα ότι έτσι ένα όργανο με τέτοια διαφορά κλιμάκων θα είναι λειτουργικό). Πρέπει να πω εδώ ότι δεν είχα ξαναφτιάξει multi scale κιθάρα.
Ο σχεδιασμός.
Νομίζω ότι είναι προφανές που βασίστηκε το όργανο, παρ όλα αυτά οι παρεμβάσεις στο γνωστό μοτίβο είναι χωρίς υπερβολή πάμπολλες ειδικά στον τρόπο κατασκευής και χτισίματος αλλά και σ’ αυτό καθ’ αυτό το σχήμα. Εδώ πρέπει να αναφέρω τη βοήθεια από το Νίκο Παυλάκη (ντράμερ εκείνη την περίοδο των KBC) που σχεδιάσαμε μαζί την τελική μορφή του οργάνου καθώς και την ευφάνταστη ιδέα του για το χτίσιμο του head stock.
Τα ξύλα.
Αναζητώντας στα αποθηκευμένα μου ξύλα ξεχωρίζω τρία εξαιρετικά κομμάτια maple, wenge, mahogany. Η κατάστασή τους είναι άψογη απ’ όλες τις πλευρές και συνάμα είναι αποθηκευμένα πολλά χρόνια σε σταθερό περιβάλλον. Έτσι θα χτιστεί ένα κεντρικό δοκάρι με maple και wenge για neck through κατασκευή και το σώμα θα σχηματιστεί με mahogany. Παράλληλα ο Ανέστης στη Θεσσαλονίκη ψάχνει ξύλο για top. Βρίσκει wenge καπλαμά 0,6mm αλλά όταν έρχεται στα χέρια μου, κάτι δε με καλύπτει για να τον χρησιμοποιήσω. Ξανά διαβουλεύσεις και τούτη τη φορά ο Ανεστάκος βρίσκει ένα πολύ ωραίο κομμάτι wenge που απ’ αυτό βγαίνει ένα top 10mm με τα νερά του ξύλου να ταιριάζουν στο V σχήμα.
Η κατασκευή.
Χτίζω το κεντρικό δοκάρι σε διαστάσεις που να καλύπτει 7χορδη και διαμορφώνω το πάχος της ταστιέρας που είναι ebony εξαιρετικής ποιότητας. Εδώ πρέπει για να προχωρήσω να πάρω σημαντικές τεχνικές αποφάσεις και όχι μόνο αλλά θα πρέπει να βρω τρόπους να κατασκευάσω αυτό που θ’ αποφασίσω. Για άλλη μια φορά η βοήθεια του Νικόλα με «ξεφρακάρει» δίνοντάς μου ιδέες για τα διάφορα βήματα. Πάμε λοιπόν να δούμε πως έγινε…
- Ερώτημα πρώτο. Τι κλήση θα έχει το head stock; Αν αυτή η κλίση θα είναι μονής γωνίας (δίεδρη γωνία με ακμή κάθετη στην αξονική γραμμή της κιθάρας) όπως είδα σε διάφορες φωτογραφίες με κιθάρες multi scale, θα πρέπει να μείνει ακάλυπτο πίσω από το nut ένα τριγωνο αρκετά μεγάλο πριν αρχίσει η κλίση του head stock αυτό σημαίνει ότι – ως 7χορδο το όργανο – θα πρέπει να έχει ένα πολύ μακρύ head stock. Έτσι όμως θα ανακύψουν τα εξής σοβαρά προβλήματα. Το όργανο θα είναι δυναμικά ευαίσθητο στην περιοχή αυτή δημιουργώντας αστάθεια και ανεπιθύμητες ταλαντώσεις. Απ’ την άλλη η αισθητική αρμονία ήταν φανερό απ’ τα σχέδια ότι πληγωνόταν βάναυσα. Άρα δε μένει άλλο από το να δώσω στο head stock διπλή γωνία. Μία (γραμμική γωνία) που να ορίζεται από τη γωνία του nut με την αξονική γραμμή και μία (δίεδρη γωνία) που – απλά θα το πω – στρέφει το head stock προς τα πίσω. Έτσι με απλά λόγια το head stock «τσακίζει» στην ευθεία του nut κατά 11 μοίρες.
- Ερώτημα δεύτερο. Πώς θα χτιστεί το head stock; Για να καλυφθεί όλη η επιφάνεια του head stock από το αρχικό δοκάρι της κατασκευής (έτσι ώστε να μη φαίνεται η κόλληση προσθηκών στο maple) έπρεπε αυτό να έχει πλάτος περί τα 18cm. Αδιανόητο για τη φιλοσοφία μου να σπαταλήσω τόσο ξύλο αφού το μεγαλύτερο μέρος απ αυτό μετά τη διαμόρφωση της κιθάρας θα πήγαινε χαμένο. Εδώ ο Νικόλας σχεδιάζει το head stock με top από wenge όπως και του σώματος της κιθάρας και δεξιά κι αριστερά της συνέχειας του κεντρικού δοκαριού βάζει mahogany όπως ακριβώς και η πίσω όψη του σώματος του οργάνου. Το φτιάχνω βάζοντας 4 mm wenge top και το υπόλοιπο mahogany ώστε να πετύχω ισχυρή κατασκευή.
- Ερώτημα τρίτο. Πώς θα υπολογιστεί η θέση των τάστων και πως θα χαραχθούν με ακρίβεια; Ένα εξαιρετικό πρόγραμμα υπολογισμού (fret calculator) στο δίκτυο λύνει το πρόβλημα και έτσι έχω τυπωμένη την ταστιέρα. Θα πρέπει τώρα να φτιαχτεί εργαλείο για το χάραγμα τους. Τελικά το εργαλείο δε φτιάχτηκε αλλά χρησιμοποίησα ένα radial δισκοπρίονο ακριβέστατο και ειδικό δίσκο κοπής 0,6mm.
- Ερώτημα τέταρτο. Το top φτάνει να κολληθεί απλά στο σώμα; Αν το top κολληθεί στο σώμα ισόπαχο τότε τα φάλτσα (bevels) στις ακμές του V επειδή ξεκινούν στενά 3mm και καθώς αναπτύσσονται φαρδαίνουν, κάποια στιγμή θα εμφάνιζαν και το mahogany μαζί με το wenge πράγμα που δε μου άρεσε καθόλου. Με λίγα λόγια ήθελα οι ακμές του φάλτσου καθώς επίσης και όλη η επιφάνειά του να είναι wenge. Η πάνω ακμή έτσι κι αλλιώς θα είναι wenge και η κάτω θα είναι ακριβώς η ένωση με το mahogany. Πάντα μιλάω για την μπροστινή πλευρά. Στην πίσω πλευρά τα πράγματα είναι απλά γιατί έχω μόνο mahogany και τίποτε άλλο. Για να γίνει αυτό έπρεπε να «ξυριστεί» το σώμα της κιθάρας λοξά κι αναπτυσσόμενα σε βάθος με σημείο μηδέν την αξονική γραμμή αριστερά και δεξιά ως τις ακμές του V. Φανταστείτε το σώμα σαν μια σκεπή με κορφιά την αξονική γραμμή και μικρή κλίση ως τις ακμές του V. Το top θα «ξυριστεί» με όμοια κλίση από την κάτω πλευρά. Όταν κολληθούν τα δύο μέρη το top μπροστά θα είναι επίπεδο ενώ παράλληλα η ένωση του με το mahogany θα έχει ήδη οριοθετήσει την ακμή του φάλτσου. Πολύ ωραία όλα αυτά αλλά πρέπει να βρω τρόπο να τα κάνω με ακρίβεια μην έχοντας στη διάθεσή μου κατάλληλα εργαλεία!
- Ερώτημα πέμπτο. Τι σημαίνει κατάλληλο εργαλείο; Υπάρχουν δυο ομάδες δεδομένων για να καθορίσουν το κατάλληλο εργαλείο κάθε φορά. Η μία απ αυτές περιλαμβάνει δεδομένα απαραίτητα και η άλλη δεδομένα κατά συνθήκη. Στα απαραίτητα δεδομένα είναι η ακρίβεια του αποτελέσματος , η ελαχιστοποίηση της πιθανότητας λάθους, η υψηλή ποιότητα της κατασκευής και προφανώς και πρωτίστως η ασφάλεια για το πιθανό ατύχημα. Η δεύτερη ομάδα είναι υπερσύνολο της πρώτης και επιπροσθέτως περιλαμβάνει παραμέτρους όπως ο χρόνος, το κόστος, οι εργατοώρες κλπ. Αδιαφορώντας λοιπόν για το χρόνο και όλα αυτά τα παραγωγικά και έχοντας ένα ρούτερ και ένα κοντύλι των 12mm όλα κι όλα φτιάχνω ένα ξύλινο ανάποδο Πι με ανισοϋψή πόδια με τέτοια διαφορά που να μου βγάζει την κλίση που θέλω. Στο εσωτερικό του κεντράρω την κιθάρα αξονικά και με το ρούτερ προσαρμοσμένο σε δυο αλουμινένιες μπάρες το «τρέχω» με οδηγούς τα πόδια του Πι. Έτσι «ξυρίζεται» η μια πλευρά του σώματος. Περιστροφή της κιθάρας 180 μοίρες κεντράρισμα ξανά και «ξύρισμα» της άλλης πλευράς. Έτσι δημιουργείται στο σώμα η «σκεπή» που προανέφερα. Το ίδιο πράγμα γίνεται και στο top. Εννοείται ότι είχα πάρει πολύ προσεκτικές μετρήσεις για όλα αυτά! Ε, λοιπόν το αποτέλεσμα ήταν άψογο! Εφαρμογή top και σώματος απόλυτη, γραμμές, ακμές και παραλληλίες ακριβέστατες επιπέδου CNC κι όλα αυτά με ελάχιστα πράγματα.


Το hardware.
- Tuners: Hipshot Classic Open Gear 18:1
- Nut: Χειροποίητο από φωσφορούχο μπρούτζο.
- Frets: Sintoms Pyramide Shape 2,8 x 1,4 R1,25 – nickel silver with 18% nickel content.
- Pickup: Seymour Duncan Nazgûl™.
- Bridge: ABM 3210b Black single bridges.
- Cοntrols: Push-pull volume for coil splitting 500kΩ. Πλήρως θωρακισμένα cavities με φύλλο μπρούντζου κολλητό στο χέρι με καλάι.
- Side mark points: Luminlays fluorescent position marks blue.
Οι δικές μου εντυπώσεις.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της κατασκευής αυτού του οργάνου αναρωτιόμουν για την ορθότητα της τονικότητας του μια και το multi scaling ήταν για μένα καινούριο εγχείρημα. Κάποια στιγμή η κιθάρα τελειωμένη και βαμμένη με ματ (20%) βερνίκι νίτρου βρίσκεται στον πάγκο «αρματωμένη» για το τελικό setup και τη ρύθμιση του intonation. Πολύ χαρούμενος διαπιστώνω ότι όλα πάνε καλά και το intonation ρυθμίζεται άριστα. Η αίσθηση της κιθάρας στα χέρια είναι δύσκολο να περιγραφεί. Θα μπορούσα να πω πως είναι μια κιθάρα «αρσενική», απαιτητική. Σα να σου λέει, φιλαράκο, τώρα τα πράγματα σοβαρεύουν. Δώσε φουλ ενέργεια, πιάσε με σαν όπλο και πολέμα!… Το βάρος είναι σε καλά επίπεδα, σίγουρα δεν είναι από τις ελαφριές κιθάρες. Το ζύγισμά της επίσης φέρνει το όργανο σε σχετική ουδετερότητα κρεμασμένο στη ζώνη. Εκείνο που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι αυτή η κιθάρα είναι για μεγαλόσωμους κιθαρίστες αφού εγώ μικρόσωμος όντας είχα ξεκάθαρα αυτή την αίσθηση. Όταν έκανα αυτή τη σκέψη είχα την εικόνα του Zakk Wylde.
Είχα τραβήξει πολλές και αναλυτικές φωτογραφίες -όπως πάντα- από όλα τα στάδια κατασκευής, αλλά δυστυχώς σ’ ένα ψάρεμα για καλαμάρια στον καβο Μαλλιά, μου έπεσε το κινητό στη θάλασσα και χάθηκαν. Οι μόνες φωτογραφίες που έχω είναι αυτές στην galerie τραβηγμένες από τον Ορφέα Χωρινόπουλο κάπου στις εξοχές της Θεσσαλονίκης.